Zo vanaf het vliegveld Beijing nog even de laatste blog van de reis.
De volgende ochtend miezert het. We wilden eigenlijk naar de verboden stad, maar besluiten dat we dit maar op de laatste dag gaan doen. Vlakbij het hotel is een tempel die we ook willen bekijken. Dit blijkt een goed keuze. Dan lopen we richting de verboden stad. Hier in de buurt is ook een park waar we nog heen willen en verder kijken we wel.
We hebben ons een beetje verkeken hebben op de afstand. Het is iets verder dan verwacht, of beter gezegd heel veel verder. De volgende keer toch maar met de metro.
Met pijnlijke voeten stappen we tegen de avond op de trein richting Ping Yao. Dit blijkt een beetje vergelijkbaar met Bourtange. In de stad is een oud gedeelte binnen dikke muren "the inner city". Het bestaat uit allemaal hutong steegjes. Ons hotelletje is helemaal in oude stijl. Erg leuk. Het ontbijt is helaas bagger, maar je kunt niet alles hebben...
Aan het einde van de dag hebben we weer enorm pijnlijke voeten van het lopen door het stadje, dus ons plan voor morgen is rustig aan doen.
Na het ontbijt regelen we een auto die ons naar een soort kasteeltje met ondergrondse gangen brengt. Het is eigenlijk een oud dorpje met allemaal tempels en een gigantisch ondergronds gangenstelsel. Maar goed dat we daar een gids meegenomen hebben, anders liepen we nu nog te dolen door die gangen.
Aan het einde van de dag gaan we voor de laatste keer richting een station voor de nachttrein naar Beijing. Even na half zes in de ochtend komen we aan. Wat een verschrikkelijke tijd zeg en verbazingwekkend hoe druk het bij de metrokaartjes is. De metro zelf valt mee.
De zon schijnt heerlijk als we op pad gaan naar de verboden stad. Daar aangekomen krioelt het van de Chinese toeristen. Verschrikkelijk wat een mensen. En wat een verschrikkelijke aso's. Hun enige doel is duwen en trekken zodat je snel even een foto kunt maken en dan weer verder rennen. Daarbij houden ze absoluut geen rekening met anderen. Enorm ik ik ik-gehalte.
Het duurt niet lang of wij hebben het al helemaal gehad met de verboden stad. Hier moet je echt gelijk om 8.30 uur zijn als het net opent. Misschien dat je dan nog lekker rond kunt lopen.
We houden het voor gezien en verlaten de menigte. Na een lekkere lunch stappen we op de metro richting de tempel van de Hemel. Dit is gelegen in een mooi park en het is hier ook niet zo druk. We lopen hier lekker rond tot we opeens heel veel blauwe trainingspakken zien. Niet een stuk of twintig, nee eerder een stuk of honderd. Misschien nog wel meer. Een complete school is op excursie. Overal zie je klasjes staan of lopen. Grappig om te zien, maar het is daarmee ook wel gedaan met de rust. Onze voeten vinden dit eigenlijk helemaal niet zo erg, want die hebben weer genoeg kilometers gemaakt.
Voor ons zit het er op. Al met al hebben we weer eens een schitterende reis gemaakt en zoals gebruikelijk veel te veel foto's die allemaal uitgezocht moeten worden...kunnen we nog een weekje vakantie opnemen om bij te komen?