Curacao

countdown

over ons

wij zijn Daniela en Wiebe en onze hobby is reizen.

Moskou volgens de wet van Murphy

Soms heb je van die dagen waarbij je bij wijze al gewekt wordt met de tune van Murphy's law. Op zo'n dag kun je gewoon beter niet in 1 dag een stad willen bekijken...

Maar goed, wij hebben alle signalen genegeerd en zijn gewoon op pad gegaan.
Eerst maar in de metro naar de binnenstad. Op weg naar het hotel hadden we gisteravond net het verkeerde paadje genomen en met een kleine omleiding bij het hotel aangekomen, maar nu nemen we het juiste paadje. Bij de metro is het even goed kijken dat we wel de goede kant op gaan. Er gaat hier maar 1 lijn, de grijze. Dan goed tellen dat we bij de 8e halte uitstappen. Luisteren naar de stationsnamen heeft geen enkele zin, want de Russische namen klinken zo raar in de oren dat ze echt niet blijven hangen.

We komen uit bij de grote bibliotheek en zien aan de linkerkant tussendoor een roodachtige muur. We lopen die kant uit en komen bij het Kremlin. Er staat een rij om het museum binnen te gaan. Dat lijkt ons geen goed plan. We hebben natuurlijk maar 1 dag en die willen we het liefst in het zonnetje doorbrengen. We lopen verder langs de muur en komen bij een grote fontein met 4 enorme paarden. Verderop zien we ook nog een aantal kleinere fonteinen met dierenbeelden. Nog een stukje verder zien we een doorgang waar bewakers staan en metaalpoortjes. Er lopen allerlei mensen heen en we hebben het idee dat we zo misschien op het Rode Plein uitkomen. Dat klopt dan ook. Althans we komen op een volgebouwd plein uit wat normaal gesproken leeg is. Er blijkt een festival te zijn en daarvoor is een gigantische tribune neergezet, een bak waar mensen hun paarden kunnen inrijden en een gedeelte om de kids te vermaken. Een foto/filmpje van het plein kunnen we dus vergeten. Dan maar een filmpje van het gevulde plein. Ook is het vrijwel onmogelijk om van de mooie gebouwen een mooie foto te maken. We lopen maar een stukje verder en proberen van de andere kant een mooi plaatje te schieten.

We zien ondertussen ook dat er een hop on hop off bus vlakbij stopt. Maar even wachten op de volgende en dan gaan we even een rondje maken. Er schijnt ook tour over het water te zijn en lekker dobberen op een bootje lijkt ons ook wel wat. Ongeveer 20 minuten later komt er weer een bus. Deze stopt netjes voor ons, we krijgen een plattegrondje, maar we komen de bus niet in. Deze is alleen voor de festivalmensen...tja, waarom stop je dan vroegen wij ons af? De volgende komt met 10 minuten. We besluiten dan alvast maar naar de volgende halte te lopen. Op die manier zien we tenminste ook weer wat. We lopen over een grote brug en schieten nog wat plaatjes van het Kremlin, waar we een redelijk uitzicht op hebben. Ondertussen rijdt de rooie dubbeldekker ons netjes voorbij...Geen probleem, dan lopen we gewoon nog iets verder, want dan komen we ook gelijk bij de boothalte uit.

Daar aangekomen is er niemand te bekennen die ons een kaartje kan verkopen. Nog maar eens proberen bij de bus. Ja hoor er komt iemand die ons verder kan helpen en we worden mee de bus ingenomen. We geven aan dat we eerst met de boot willen en vragen hoe laat deze vertrekt. Met 15 minuutjes. Terwijl we onze kaartjes betalen, begint de bus te rijden. Tja, blijkbaar toch eerst de bustour. We zoeken een plekje op de bovenverdieping, doen de koptelefoon op en laten ons helemaal bijpraten over alle weetjes van Moskou. Twee haltes later wordt er gestopt. De man die ons de tickets verkocht heeft komt bij iedereen langs. Ze hebben lunchpauze en rijden niet verder...euuhhh

Maar goed er komt net een andere bus aan die een andere route rijdt, dus stappen we daar in. Tenminste tot de eerste trede verder komen we niet. Nee ze hebben pauze. Oké, dan gaan we zelf ook maar even iets eten. Als we weer terugkomen is er natuurlijk geen bus meer. We wachten en wachten, maar een half uur later nog geen bus. Zo gaat de dag natuurlijk wel snel voorbij zonder dat we veel gezien hebben. We besluiten naar een andere halte te lopen voor de lange route. Aangekomen bij de halte wachten we en wachten we nog wat langer. Geen bus te bekennen. Op gegeven moment toch maar weer terug gelopen, want dit schiet ook niet op.

Gelukkig komt daar nu redelijk snel een bus en rijden we mee tot aan de kade. Daar ligt de boot al klaar en een kwartiertje later dobberen we gezellig op de rivier. We krijgen een schitterend uitzicht op het Kremlin. Een uur later meren we weer aan en staat er zowaar een bus te wachten op ons. Zo zien we uiteindelijk toch nog alles wat we wilden zien. We durfden het alleen niet aan om de bus uit te stappen bij haltes tussendoor (voor zover hij al stopte) want stel dat we weer zo lang moesten wachten op een nieuwe...straks missen we onze trein nog;-)

In een ondergronds winkelcentrum vonden we een leuk tentje om te eten. Het liep wel even mis nog bij het voorgerecht; die waren ze even vergeten. Toen we het hoofdgerecht bijna ophadden, kwam het alsnog...

Tips voor de terugweg: houdt je kaartje van de metro rechts voor de machine, anders krijg je blauwe benen omdat de poortjes heel hard dicht gaan met jou ertussen en dat voelt niet fijn...
Verder ook handig om de juiste lijn te nemen. We dachten dat we op de grijze zaten maar hadden wel enige twijfel. En terecht want bij navraag aan een vriendelijke Russische medereiziger, bleek dat we op de blauwe lijn zaten. Voordeel was dat we een keertje extra mochten uitstappen op een van de vele mooie metrostations...

Theme by Danetsoft and Danang Probo Sayekti inspired by Maksimer