Weer een dag op de trein en dan China. Deze keer hebben we een Nederlander Christiaan en een Pool Peter als gast in onze coupe. Of misschien zijn wij juist hun gast want zij gaan gelijk door naar Beijing terwijl wij in Datong de trein al weer verlaten.
's Avonds komen we aan bij de grens. Mongolië zijn we vrij snel uit. De Chinese grens is weer een circus, al is deze voorstelling wel iets anders. De controle van de paspoorten en formuliertjes gaan vrij snel, maar dan gaan we schudden. De trein gaat een stukje vooruit, dan weer achteruit; het schokt en het doet, maar uiteindelijk rijden we een grote loods in. Hier staan inmiddels al een aantal wagons. Dat gestommel was dus het loskoppelen van de treinstellen. Als we uit de raampjes kijken, zien we dat een aantal wagons in de lucht hangen zonder onderstel. Overal zie je mensen uit de ramen hangen met de camera's in de aanslag. Dan komt er opeens een rij onderstellen aangereden over het spoor onder de hangende wagons door. Een aantal Chinezen houdt een onderstel tegen terwijl de rest doorrijdt. Op andere plekken gebeurt precies hetzelfde. Als de onderstellen goed staan, zie je dat de wagos weer langzaam beginnen te zakken. Dan is onze wagon aan de beurt. We worden best hoog de lucht in gebracht. Aan de achterkant zie je op gegeven moment weer zo'n rij wielstellen aan komen rijden over het spoor.
Ongeveer vier uur later zijn we kunnen we eindelijk weer op weg.
Vroeg in de ochtend maken wij ons klaar. Peter vraagt zich af waarom we in vredesnaam zo vroeg al actief zijn. Hij had even gemist dat wij niet mee gingen naar Beijing...
In Datong staat onze gids al te wachten. We kunnen gelukkig nog even onze spullen in de hotelkamer droppen voordat we op pad gaan.
Het hangende klooster staat als eerste op ons programma. Pfff wie heeft bedacht dat we gelijk op excursie zouden gaan?!?!? Maar het blijkt de moeite waard. Het hangende klooster is mooi om te zien. We hebben geluk, want volgens de gids is het niet zo druk...euhhhh tja wat is dan druk? Voor ons gevoel zijn er toch best wat mensen op de been hier.
We rijden terug naar Datong waar we onze eerste Chinese maaltijd krijgen. Smullen met stokkies!
In de middag hebben we de grotten van Yungang op het programma staan. Dit blijkt mooier te zijn dan verwacht. Wat een enorme boeddha beelden staan hier in de grotten. En allemaal uit de rotsen gehouwen. We lopen een paar uur rond en vermaken ons prima.
's Avonds bestellen we iets te veel voor het avondeten...tja het ziet er ook allemaal zo lekker uit.
De volgende ochtend moeten we vroeg uit de veren voor het vervolg van de reis. We gaan met een "gewone" trein naar Beijing. We wurmen ons met onze grote rugtassen door de mensen die in de trein staan. Er staan niet alleen mensen in het halletje, nee ook gewoon tussen de banken in. Uiteindelijk komen we aan bij onze stoelen. Die zijn bezet, maar iemand bekijkt onze kaartjes en dan staan er twee mensen teleurgesteld op. Ze hadden gehoopt de rest van de reis te kunnen zitten. Sorry...
Zo'n zes uur later komen we aan op het station van Beijing. Wat een drukte. Er staat gelukkig goed aangegeven (ook in het Engels) hoe we bij de metro komen en waar we de kaartjes kunnen komen.
Nu het hotel nog. Volgens ons routekaartje moeten we een weggetje in, maar op de naambordjes kunnen we niet echt opmaken of we al bij de juiste zijn aangekomen. Uiteindelijk lopen we maar hetvstraatje in die het meeste op de naam lijkt. Het is een echt hutong steegje met kleine huisjes en eetkraampjes, winkeltjes enz. Geen idee of we goed gaan, want het lijkt niet het type straat waar je een hotel verwacht. Op gegeven moment toch even gevraagd, maar het hotel kennen ze niet. Wel de supermarkt die op ons kaartje staat. Die is nog een stukje verder. We lopen dus nog maar een stukje door en dan zien we opeens ons hotel.
We droppen onze bagage en vragen bij de receptie of zij toevallig het restaurant Dadong ook kennen. Je schijnt daar enorm lekkere Peking eend te kunnen eten. Die kennen ze wel en we krijgen een kruisje op de kaart. Lijkt redelijk in de buurt.
Bij de grote straten is het ook hier in Beijing goed uitkijken met oversteken. Dat het licht op groen staat, wil niet zeggen dat je zonder kleerscheuren de overkant haalt.
We vinden het restaurant uiteindelijk en maken een reservering voor de volgende dag. Voor die avond komen we terecht in een tentje waar we weer een heerlijke maaltijd scoren.
Maggy is onze gids voor ons bezoekje aan het Zomerpaleis en de Chinese muur. We vertrekken weer eens achterlijk vroeg. Maar dat is maar goed ook. Zelfs zo vroeg is het bij het Zomerpaleis al redelijk druk, al valt het volgens Maggy reuze mee. De meeste mensen gaan 's middags. Later op de ochtend zien we steeds meer grote groepen met petjes verschijnen. Rode petjes, witte hoedjes, oranje kleppen en niet te vergeten de gids met luidspreker die de groep vergezeld. Chinezen zijn dol op herrie...
We hebben een beetje pech met het weer. Het is zwaar bewolkt en af en toe voelen we ook wat miezerige regen. Maar ondanks dat is het Zomerpaleis erg mooi. Als je alles goed wilt bekijken moet je eigenlijk meer tijd inplannen, dus helaas...we moeten nog een keertje terug naar Beijing;-)
Bij de Chinese muur valt het qua toeristen reuze mee. Maggy gaat met ons mee tot op de muur en dan mogen we zelf een paar uur wandelen. De uitzichten zijn schitterend ook al is het nog steeds bewolkt. Op gegeven moment komen we bij een enorme trap waar geen eind aan lijkt te komen. Buiten adem komen we boven aan. En dan blijkt er nog een trap te zijn. Euhhhh vandaag wel even genoeg geklommen...