Aangekomen met de trein en gelijk met de auto naar Listvyanka gebracht. Een klein dorpje aan het Baikal meer. Ziet er kneuterig uit. Net als de dorpjes die we onderweg hebben gezien. Voornamelijk kleine houten huisjes. Sommige zien eruit alsof ze niet nog een winter gaan overleven. Klein minpuntje; het regent hier. Pluspuntje; we hebben eraan gedacht om een poncho mee te nemen.
Naar de kamer en dan even een kort dutje om wat slaap in te halen en dan....dan onder de douche. Wat een zaligheid na 4 dagen trein.
Na een kopje thee en een koekje gaan we op stap. Het meer lijkt gigantisch. De overkant is niet te zien. Halverwege onze wandeling komen we Nico en Paul tegen die een eindje verderop verblijven. Ze hebben net lekker gegeten bij een restaurantje. We besluiten hier ook maar eens de plaatselijke lekkernij Omul. Wat een zalig klaargemaakt visje zeg! We zitten vol, maar halen voor later nog even een lekker gebakje bij de buren. Dan nog even langs een paar kraampjes meuk en dan hebben we even genoeg van de natte buitenlucht en brengen de avond lekker binnen door.
De volgende ochtend een kleine verbetering qua weer...het regent net niet meer. Poncho toch maar mee en even wat warms aan, want het ziet er koud uit. Bij de buren zitten bij het hek een stuk of 6 kleine puppies ons aan te kijken. Eerst voor het hek, maar als we dichterbij komen, staan er nog 3 buiten...de rest is in de tuin gevlucht en zitten ons door het hek aan te loeren. Fotocamera komt tevoorschijn en hup er verdwijnt nog een achter het hek. Eng hoor.
We lopen verder en komen aan bij het meer en besluiten gelijk maar terug de heuvel op de lopen om ook nog maar een muts te pakken. Brrrr wat is het koud langs het water. We wandelen dan weer naar beneden en lopen richting een museum. Daar in de buurt kun je naar boven klimmen en heb je een mooi uitzicht over het meer. We lopen en lopen en krijgen het steeds kouder. Het pad is nog een heel stuk en we besluiten eerst maar naar een kerkje te gaan die wat dichterbij is. Tussen de heuvelkammen in is het iets warmer omdat je de wind hier niet zo voelt. We blijven hier wat langer rondlopen tussen de kleine huisjes.
Even een hapje eten en dan nog even naar de plaatselijke vismarkt. Dan opwarmen met een kopje thee in ons chaletje. Irena vult de koekjes nog even bij;-)
Inmiddels is het toch ook weer beginnen te regenen, maar we moeten er toch nog uit voor een warme maaltijd. Helaas, maar onze moeite wordt beloond met een heerlijke maaltijd.
De volgende ochtend vroeg op, want we worden om 9.09 uur opgehaald door onze gids. Vreemde tijd. Dat vindt Irena ook en 's ochtends belt zij er nog even achteraan voor de zekerheid. Ze komen ons pas om 10.00 uur ophalen. Ik laat ons briefje nog even zien en dan blijkt dat wij echt helemaal op vakantie zijn. We hebben ons hoofd zo leeggemaakt, dat we de datum 9.09 aangezien hebben voor de tijd....chips, hadden we een uur langer kunnen slapen.
Irena heeft overigens een cadeautje voor ons: het is mooi weer. En daarmee hebben we ook een schitterend uitzicht over het meer. We zien nu opeens bergen met sneeuw aan de overkant.
We worden op tijd opgehaald (ze zijn wat eerder) en we vragen gelijk of we aan het meer nog even kunnen stoppen voor wat foto's. Geen probleem. Ze bieden gelijk aan om ook nog even naar twee andere plekken te rijden voor wat mooie uitzichten. Verder krijgen we nog van alles te horen over het Baikal meer.
In Irkutsk kunnen we onze bagage achterlaten op het station en we zwerven de rest van de dag door de stad. Compleet anders dan Moskou of St. Petersburg. Erg leuk en gezellig. Weinig saaie hoogbouw, allemaal bomen, parkjes en houten huisjes. We vermaken ons prima. Tegen de avond lopen we terug naar het station om te wachten op de trein die ons naar Mongolië gaat brengen.