Aangekomen met de trein en gelijk met de auto naar Listvyanka gebracht. Een klein dorpje aan het Baikal meer. Ziet er kneuterig uit. Net als de dorpjes die we onderweg hebben gezien. Voornamelijk kleine houten huisjes. Sommige zien eruit alsof ze niet nog een winter gaan overleven. Klein minpuntje; het regent hier. Pluspuntje; we hebben eraan gedacht om een poncho mee te nemen.
Naar de kamer en dan even een kort dutje om wat slaap in te halen en dan....dan onder de douche. Wat een zaligheid na 4 dagen trein.

Maanden op gewacht, maar nu is het dan echt zover. Vandaag gaan we beginnen aan het eerste gedeelte van de Trans Mongolië Express. Met de metro 5 grijze haltes, dan nog 2 bruine haltes en daar zijn we dan. Het station. En nu...de trein staat al wel op het grote bord, maar er staat nog geen perron achter. We zijn ook wel een beetje aan de vroege kant en moeten nog even wat drinken inslaan voor onderweg. In de stationshal zijn kioskjes, maar dan moet je wel eerst je tassen e.d. laten controleren. We staan even te twijfelen en er komt gelijk een agent naar ons toe. Waar we moeten zijn.

Soms heb je van die dagen waarbij je bij wijze al gewekt wordt met de tune van Murphy's law. Op zo'n dag kun je gewoon beter niet in 1 dag een stad willen bekijken...

We zitten nu in de trein naar Moskou en hebben 4,5 uur de tijd om ons verblijf in St. Petersburg te beschrijven.
Ons eerste ontbijt in Rusland was verassend uitgebreid. Er was meer variatie dan in het hotel in Beuningen. Buikje kon dus rond gegeten worden. Dat moet ook, want ons kennende zullen we wel weer heel wat af lopen om de stad te bekijken. We hebben geluk, want als we naar buiten kijken zien we een blauwe lucht met af en toe een klein wit wolkje.
De hotelshuttlebus laten we links liggen en vol goed moed lopen we richting het Hermitage.

Zo daar zijn we dan. De treinreis naar Schiphol duurde bijna langer dan de vlucht zelf. Eigenlijk maar een klein stukje vliegen. Bij de douane stond een stoere beambte die me aankeek en vroeg waar ik vandaan kwam...Amsterdam? Ja uit Amsterdam. Verder stilte, een hoop heen en weer geschuif onder een hoge houten balie, dan wat gestempel en toen kon ik door. Nog even wachten op Wiebe die helemaal geen woord uit de man kreeg. Dan uiteraard even kijken of we de toiletten kunnen overleven; op het vliegveld viel het reuze mee.

Zo nog anderhalf week te gaan en dan stappen we 's ochtends op de trein naar Schiphol. Oppas voor de katten is weer geregeld. Pa & ma gaan ze voorzien van de nodige aandacht. Hopelijk zijn Chi & Co dit jaar iets vriendelijker dan afgelopen jaar...

De een na laatste dag al weer in de USA. We moeten al bijna weer naar huis toe.

We komen halverwege de middag aan. Gelukkig valt het verkeer reuze mee. We droppen onze spullen in het motel en lopen via het gigantische MGM-hotel naar The Strip. Het begint al een beetje te schemeren en de lichtjes komen ons tegemoet. We lopen wat rond, maar we zijn eigenlijk best moe van onze dag in Death Valley. Via een glazen lift gaan we ergens naar boven. Hier blijkt een Australisch steakhouse te zitten. We krijgen een leuk tafeltje langs de ramen. Daar hebben we ook zicht op de ingang van M&M-world.

Zo, vanuit het koude Williams maar weer eens een verslagje.

Via Highway 1 rijden we langs de kust naar San Franciso. Erg mooie route die zeker de moeite waard is. Halverwege de middag komen we aan in ons motel in San Francisco aan Lombard Street. Grappig om de stijle straten omhoog en naar beneden te rijden.